Αναπτήρας

Αύρα αποκαλόκαιρου
κι ώρες ατέλειωτες
να ξημερώνω στο μπαλκόνι.

Το βλέμμα καθηλωμένο
στο γκρίζο μπετόν,
κλεψύδρα η σκέψη
δεν αδειάζει από σένα.

Τσιγάρο των άστρων
η καρδιά μου ανάβει·
πασχίζω να την κρατήσω
ως την επόμενη πανσέληνο.