Αυτό το σπίτι που το βλέπεις σκοτεινό
τον παλιατζή απόψε να ‘ρθει περιμένει
Δημήτρης Γκούτης
Μαζεύω προκρούστειες κλίνες,
πολυθρόνες στοιχειωμένες με θέα το γυαλί,
κλουβιά με φιμωμένα πετεινά
και σύρματα που τεντώθηκαν
για να φράξουν εισόδους.
Συλλέγω κασέτες, αχούς αφανών θιάσων,
αρμαθιές στήνω πεταμένα φιλιά
αμπαρωμένα θάματα ξεκλειδώνω.
-Ο παλιατζής, παιδιά, στη γειτονιά σας…
Ξεψαχνίζω θαμμένες αυλές,
στον ντορβά μου κλείνω
καπέλα μαθητευόμενων μάγων,
τυλίγω γραβάτες βουλευτών επαρχίας.
Ξαραχνιάζω παιδικές μνήμες.
Με θέρμη, πάλι, την πόρτα σας χτυπώ.
Σε ποιο ανήλιαγο, λίγο πριν το τέλος, κατώγι
θα ψηλαφίσω την περιουσία μου;
 |
| Eικόνα: Eugène Atget, Junk Dealer's Shop. (rag picker's series) |
