Νεοελληνική Ιστορία

Χαμένος στα ψιλά γράμματα

ύστερα από τόσες εξετάσεις,

συγχέω συμμάχους κι εχθρούς,

ξένους κι όμαιμους νεκρούς

στα χαρακώματα ατενίζω.

Μη με ρωτάτε για νίκες.

Μετρώ ναυτικούς αποκλεισμούς,

δακτύλους προστατών, χρεοκοπίες…

Ακόμα άκρη δεν έβγαλα.

Πως να ποντάρω "άσπρο" ή "μαύρο";

Από τζόγο δεν ξέρω.

Μετρώ τη χασούρα,
δεν θα μας σώσει κανείς.

Ανατρέχω στον Μεσοπόλεμο.

τόση γνώση δεν πήγε χαράμι.             

                  Στον Μεσοπόλεμο…

Εκεί ανήκω παρότι τρομάζω.

Όπλο δανεικό δεν έχω

για να παίξω μαζί σας τον Διχασμό.

Φωνητική σύγχυση

«Θα σου κλείσω το στόμα με χίλια φιλιά»
την άκουσα να τραγουδά μια πασχαλιά.
Συρτάρια ελπίδες, τρεις μήνες και κάτι
έκρυβαν φιλιά ανεπίδοτα.

Σφραγισμένα βλέφαρα πια...

Τώρα που δεν μου τραγουδούν

οι κακές αναμνήσεις γίνονται θηλιά

-σαν παιδάκι μπερδεύω τα σύμφωνα -

ώσπου να με τυλίξει βρόχος απαρηγόρητος.

Δεν παν’ στην ευχή τα παλιά.