Βλάβη

«Συγγνώμη που σου χάλασα το ποίημα»

ψιθύρισε απ' το διπλανό τραπέζι

καθώς μ' αντίκρισε βυθισμένο στα χαρτιά μου. 

«Έχεις δει κανένα ποίημα να λειτουργεί;»

τη ρώτησα με το γνωστό μου πικρό χαμόγελο.  

Ψευδαίσθηση

Σας κοιτώ κατάματα 

καθρεφτίζοντας ελπίδες 

που έχουν ήδη φθαρεί.

Σας σφίγγω το χέρι

δυναμιτίζοντας πόθους

αταίριαστους με την εποχή.

Κάπως έτσι ίσως και να πιστέψω

πως κάτι πιο χρήσιμο

από τούτο το ποίημα

έχω να σας δώσω

για ν' αντιμετωπίσετε

τα δύσκολα που θα 'ρθουν.

Επαιτεία

Καθώς έψαχνα τα ρέστα μου

Εφιάλτου και Καρτερίας γωνία

η μάγισσα Κίρκη μεθυσμένη

από μύθο και σύννεφο

στη θέση της πεθαμένης ζητιάνας

ανοίγοντας την παλάμη της φώναξε: 

«Εδώ μέσα θα βρεις ό,τι θες 

για να πάψεις να τραγουδάς

 θλιμμένα τραγούδια».

H βάρκα Ερατώ

Άβροχη σάρκα

με την παρηγόρια

«δεν έμαθες τι σημαίνει κύμα»
οι ταξιδεμένοι σε ξεγελούν
μα εσύ δίχως τέλος σαπίζεις
και το ξύλο σου αχρηστεύεται
λαχταρώντας μια γουλιά θάλασσα
όπως η βάρκα Ερατώ

για χρόνια ξεχασμένη
στο γκαράζ της Οδού Σπάρτης

πλάι στη σαββατιάτικη αγορά.

Ατθίς (Ezra Pound - Atthis)

 

Ezra Pound - Atthis

 Atthis

Thy soul

Grown delicate with satieties,

Atthis.

O Atthis,

I long for thy lips.

I long for thy narrow breasts,

Thou restless, ungathered.

................................................................................................................................................

Ατθίς

Η ψυχή σου

αναθρεμμένη μ' άφθαστη λεπταισθησία,

Ατθίς.

Ω Ατθίς,

Λαχταρώ τα χείλη σου.

Τα μικροκαμωμένα σου στήθη λαχταρώ,

Ω σύ, που δίχως αναπαμό τις σκέψεις σου σκορπίζεις. 

Μετάφραση: Κωνσταντίνος Κωστέας

Επίγραμμα

Τρανοί Αθηναίοι όσοι στον Μαραθώνα
στερήσατε δύναμιν χρυσοφόρων Μήδων
σχωράτε με καθώς αργοπατώντας
στου βράχου τα ριζά
σιμά στους ξεσπιτωμένους και τα πρεζάκια
γρικάω το γδούπο του νεκρού 'Δυσσέα
και τα γρόσια των καλαμαράδων
να κουδουνίζουν στο σελάχι του Γκούρα.

Βαριά η απουσία 

μα πάντα κάτι μένει.

Όνειρο Σειρήνας

βαθιά μέσα στη νύχτα.