Καύμα του Ιούλη

Μεσημέρι Σαββάτου,

γυρνώντας βιαστικά

στο άδειο σπιτικό

απλώνουν στο σκοινί

τις ίδιες ιδρωμένες μπλούζες. 

Ύστερα ένα ρολό που τρίζει.

Ξημερώματα Κυριακής

γυρνώντας αθόρυβα 

στο πλευρό τους,

αφήνουν να λιώνει σιγά - σιγά

η ιδρωμένη τους καρδιά. 

Ύστερα μια ζωή που τρίζει.