Τετάρτη 5 Οκτωβρίου 2016

Αντιστάθμισμα

Ξεχυθήκαμε μ’ ορμή στους ουρανούς.
και η στέρεα σφαίρα αμύνθηκε σθεναρά.
Το πτερωθέν όνειρο, πελάγιο πνίγηκε.
Το πεπερασμένο δέρας δονείται σύγκορμο,
απ’ το σκουριασμένο χτύπημα της ώρας.
Ο αδηφάγος πατέρας ποτέ  δεν έχασε.
Τ’ ανέγγιχτο που ψάλαμε  μας στοιχειώνει.
Άραγε προορίζεται η μεταρσίωση για τους βιαστικούς;
Τι θα προλάβουμε; Άτιμο πράγμα η στέρηση
μα δεν αφήσαμε ούτε μια πνοή ν΄ αναλώνεται ανούσια.

Τουλάχιστον εμείς δεν δειλιάσαμε…