Αέρινο άρμα απ’ τα κρυστάλλινα βουνά
την προσγειώνει στο προσκέφαλο σιμά
αθέατη το μυστικό κουτί ν΄ ανοίξει.
Της το μηνύσανε κι απόψε τα πουλιά
πως έγνοια πάρωρη τον βασανίζει.
Οι νότες στήσανε χορό απαλά,
σφαλούν οι αισθήσεις. Αόρατα δεσμά.
Σε πλάση μαγική απόψε θα κυλήσει.
Ένα κουβάρι γίναν μες στη σιγαλιά,
αδάκρυτους η αυγή θα τους τυλίξει.
