Άσβεστη

Μπορεί πια να ξυπνά νωρίς,
να ξοδεύει τη μέρα της
σ΄ έναν υπολογιστή,
να σκέφτεται τι να μαγειρέψει
και πώς θα βγάλει τον μήνα,
να βλέπει ένα άλλο πρόσωπο
στον καθρέφτη της
κι όταν περπατά
έναν εφιαλτικό κόσμο.

Μπορεί πια να μη δίνει σχήμα

σ΄ όσα τη φωτίζουν

με κόκκινη λαδομπογιά,

να μην πίνει τ’ άντερά της

στα παγκάκια ως αργά.

Όμως τη σιγοκαίει

η ίδια εφηβική 

φλόγα για ποίηση.