Σε μια νύχτα μέσα γίνεται βράχος.
Πώς τυλίγονται στο λαιμό
- βρόχος αιώνιος - τα άγχη;
Σαν άμαξα που τρίζει
σε πηγαίνουν στα ίδια λάθη.
Πόσο εύκολα ξεχειλίζει τ' όνειρο;
Φθαρμένο απ' την υγρασία μελάνι
στις λευκές σελίδες κυλά.
Τόσο κοντά το χθες;
Άραγε το φτάνουμε;
Κι αυτή η ζωή που ξοδεύουμε,
γιατί να θυμίζει είδωλο θανάτου;
Κι αυτή η ζωή που ξοδεύουμε,
γιατί να θυμίζει είδωλο θανάτου;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου