fuga

Όσα δεν είπαμε σαν στοίβα

στο χώμα τουβλάκια μπερδεμένα.

Σε τάξη κοπιάζουμε να μπουν,

λέξεις ανέπαφες απ’ τον χρόνο

να πλάσουν γερό οικοδόμημα.

Θεριεύουν οι άνεμοι , τις σκορπίζουν

ποια χέρια να τις συγκρατήσουν;

Στέκουν  ημιτελή τα τείχη,

έξαφνα φτεροκόπησαν τα πουλιά.
 Δεν βρέθηκε στην πύλη ίσκιος

να μας προϋπαντήσει γλυκά.