Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου 2016

T' ανεύρετα καλοκαίρια

Με πρόσταξες να σε ψάξω στα καλοκαίρια…


Παρατεταμένη η αργία παρέλυσε τ΄ άκρα μου,

δίχως αντίσταση το κορμί βυθιζόταν στη νηνεμία,

τις νύκτες εξαντλημένος άγγιζα την στεριά...


Παρασυρμένη απ’ την φθαρτή σαγήνη δεν κόπιασες

ν΄ ακούσεις την καταιγίδα που μαινόταν εντός μου.

Ανήμπορη να συμβιβαστείς με την αέναη ροή

ζήτησες να προσκολληθώ σε μια φευγαλέα στιγμή.

 

Έφυγα για να εξημερώσω τη στερνή ηλιαχτίδα

που η μοίρα απόθεσε στην σκοτεινή κλίνη μου.

Πως αλλιώς ν’ αντιμετωπίσω το ψύχος που πλησίαζε;

 

Συγχώρα με που δε σε βρήκα στα καλοκαίρια...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου