[Ποιήματα]

Δεν βρίσκουν θέση
τα ποιήματα στο χάρτι.
Σκάνε σαν αστραπές
όσο μαίνεται η καταιγίδα.
Ντυμένα με τα κουρέλια
των πρώτων χρόνων
στέκουν σαν σκιάχτρα
και μας τρομάζουν
στη σκοτεινιά.

Γιατί η Ποίηση
δεν είναι αγώνας δρόμου
προς την κλονισμένη ενότητα,
αλλά απέραντο κρυφτό πίσω
απ' τα σπασμένα κομμάτια.