Οι δείχτες (ζεϊμπέκικο)

Σαν το νερό κυλούν οι δείχτες
μα έχει σπάσεο το γυαλί
τα μάτια μου σβήνουν οι πίκρες
με σιγοκαίει το στερνό φιλί.

Στην μαύρη πλάση ποιος με προσμένει;
Η ανάσα που 'ψαχνα έχει χαθεί
τριγύρω σύννεφα και δεν θα φέξει
μες στο σοκάκι που μ΄ έσυρες, ζωή.

Στην μαύρη πλάση ποιος με προσμένει;
κλαίνε για μένα οι ρεματιές
κάθε ελπίδα έχει στερέψει
διπλά σφαλίσαν του κόσμου οι κλειδωνιές.

Σαν το νερό κυλούν οι δείχτες
ρολόι ξεκούρδιστο, άδεια αγκαλιά
κι αν ξημερώθηκα μες στους αλήτες
ήλιος δεν πρόβαλε στη φτωχογειτονιά.