Στον Γιάννη Δημόπουλο
Γεμάτο το συνοικιακό κουρείο.
Κόντρα στην όψη μου
ακονισμένη φαλτσέτα.
Ψαλιδίσματα του περιττού,
σκόρπια κατάχαμα θυσία
δίχως αίμα και πόνο.
Απάτη του μπαρμπέρη η τέχνη,
πάντα θα ασχολούμαστε με τρίχες.
Μετά την απομάκρυνση απ’ το ταμείο
ουδέν λάθος αναγνωρίζεται.
Γινήκαμε όλοι τρίχες, ξεχάσαμε.
Ψευδαισθήσεις πρόσκαιρου κάλλους
μας σπρώχνουν στην ίδια αίθουσα.
Απάτη του μπαρμπέρη η τέχνη
κι όμως σ΄ αυτήν προστρέχουμε.
Γιάννης Τσαρούχης- Το Κουρείο |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου