«Θα σου κλείσω το στόμα με χίλια φιλιά»
την άκουσα να τραγουδά μια πασχαλιά.
Συρτάρια ελπίδες, τρεις μήνες και κάτι
έκρυβαν φιλιά ανεπίδοτα.
Σφραγισμένα βλέφαρα πια...
Τώρα που δεν μου
τραγουδούν
οι κακές αναμνήσεις
γίνονται θηλιά
-σαν παιδάκι μπερδεύω τα σύμφωνα -
ώσπου να με τυλίξει
βρόχος απαρηγόρητος.
Δεν παν’ στην ευχή τα
παλιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου