Ζωή βαρύ ποτό

Τήν κερνῶ βαρύ ποτό στά βάραθρα τῆς λήθης.


Μιλῶ γιά τή ζωή πού με μαχαιροχτυπᾱ.


Γιά τό θνησιγενές ῥόδο


πού ἀλύπητα ὁ ἄνεμος ξεσκίζει.


Μέ τό στόμα πού ἔξαφνα θά κλείσει, μιλῶ,


για τό δάκρυ πού εἶναι τοῦ χαμοῦ ἀμανάτι.


Νερό τῆς Ἄρνης πότισε τά χείλη μου .


Δίκαιε αὐλέ τῆς Λήθης


συνόδευσέ με στό πρῶτο τραγούδι.


Τό τραγούδι τῆς ζωής πού με μαχαιροχτυπᾶ.