Έλεγε «δεν υπάρχει ουρανός»
στα ύψη έβρισκε μια θάλασσα
που ακόμα δεν είχε κολυμπήσει.
Με την πρώτη αντάρα
την είδαν με καινούργιο μαγιό
ώρες στεκόταν στη βεράντα
τάχα πως άφησε πίσω το κορίτσι
που περασμένα μεσάνυχτα
τρόμαζε καθώς λυσσομανούσε
βροχή στα σκουριασμένα κάγκελα.
Δεν ήξερε πόσοι πνίγηκαν
στο γαλάζιο των ματιών της.
Κωνσταντίνος Κωστέας
Εικόνα: Jose Miguel Barrionuevo,Behind the rain
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου