Συμπτώματα ὀξείας παρακμής

Σάν τσουβάλι στοιβαγμένος σέ μιά αἴθουσα ἀποπνικτική ,

ἀπεγνωσμένα ψάχνεις νά  βρεῖς  τήν παιδεία χάσκοντας στό  μαυροπίνακα

 Ἀναγνωρίζοντας τό δάσκαλο ὡς αὐθεντία

κοπιάζεις  ν΄ ἀποστηθίσεις  κάθε ἄχρηστη λεπτομέρεια

ἀπό  τ'  "ἀξιόπιστα "σχολικά ἐγχειρίδια .

Κοινωνικοποιεῖσαι, μαθαίνοντας νἀ ὑποτάσσεσαι

καί νά δίνεις πίστη στούς ἐπαΐοντες λογοκόπους

καί  στό  Κυνοβούλιο πού ἄκριτα καλεῖς "ναό τῆς Δημοκρατίας",

ἀγνοῶντας  τήν ἐτυμολογία καί τά συνθετικά τής λέξης "Δημοκρατία".

Μή  δυνάμενος νά διακρίνεις τή διαφορά ψυχαγωγίας καί διασκέδασης,

συνήθισες ν' ἀναλώνεσαι στά λαϊκότροπα σκουπίδια.

Καίτοι ἀνιστόρητος και ἀνελλήνιστος ,κομπάζεις

μέ ὑπερηφάνεια γιά τἀ ἑλληνορθόδοξα ἰδεώδη,

καί  παλεύεις νἀ διατηρήσεις ἀνόθευτη τή φυλή σου.

Ἀδιαφορῶντας παντελῶς γιά τό ὑποθηκευμένο

μέλλον σου,  χασκογελᾶς καί κάνεις τεμενάδες

σ' ὅσους σέ θέλουν ὑπνωτισμένο κι ἐλεγχόμενο,

κατηγορῶντας γιά   δράση ἀντεθνική,

ὅσους παλεύουν  νἀ σ' ἀφυπνίσουν.

Θλίβομαι γιἀ τήν κατάντια σου ἀλλοτριωμένε ραγιά,

τά ὄνειρά σου γλυκά κι ὁ ὕπνος σου μακάριος.

Μά θά ‘ρθει ἡ  ὤρα   ξανά νά σηκωθεῖς στά πόδια σου

καί μέ τα δυό σου ρωμαλέα χέρια θά συντρίψεις

τ' ἄψυχο ξόανο πού μονάχος κατασκεύασες

καί   μέχρι τώρα λατρεύεις νά ὕπακοῦς.

'Υποθῆκες έλευθεροφροσύνης

Λεύτερη κι ἀπροσκύνητη βάστα τή  βούλησή σου Ἄνθρωπε.

Εἶσαι ὁπλισμένος μἐ φυσικό σφρῑγος καί  ψυχικό σθένος

γιά νά δραπετεύσεις ἀπ΄  τά κολαστήρια τῆς χειραγώγησης

καί τά  κρεματόρια τῶν παρῳχημένων   ἐκείνων ἀγκυλώσεων,

πού  μέ θέρμη προπαγανδίζουν ψευτοιδεολόγοι

ἀποβλέποντας στήν πλήρη ἀπονέκρωση του πνεύματός σου.

Πεισματικά ἀρνήσου τό  δέλεαρ τῆς ἐπίπλαστης εὺδαιμονίας

ὄταν οἰ Σειρῆνες τῆς ὐπερκατανάλωσης σε κατακλύζουν,

ἀποβλέποντας στή διαιώνιση τῆς χειραγώγησης τοῦ γένους σου.

 Πᾶψε νά φοβᾶσαι τά  ἐκπαιδευμένα ἀπ’ το Δυνάστη ὄρνια

πού  ἀδιάκοπα μέχρι τώρα σοῦ σπαράζουν τά σωθικά,

γνωρίζοντας πῶς ἔχεις τρόπο  νά  τά ἐξημερώσεις.

Σφάλισε  στό σεντούκι σου τίς ἀνεδαφικές ἐλπίδες.

Γιά σέ δέν ὑπάρχουν Μεσσίες καί ἀπό μηχανῆς θεοί.

Μονάχος τά δεσμά τής δουλείας σου θά σπάσεις,

ἀνοίγοντας νέους δρόμους γιά τό γένος σου,

ὄταν καταλάβεις ὄτι ἡ ἀτομική ἐλευθερία

ἀποτελεῖ θεμέλιο γιά τή διεκδίκηση τῆς συλλογικῆς.

Ἀπό τἀ ἐρεβώδη πρῶτα σπαράγματα τῆς ὔπαρξης,

ὡς τήν ἀποθέωση τῶν ἀναγεννησιακῶν τεχνῶν.

μονάχο τιμαλφές πού  οἱ  προπάτορες μᾶς κληροδότησαν,

 ἡ τάση γιά ἀναρρίχηση ἀπ΄τό χαμερπές στό ὕψιστο.

Στό χέρι μας εἶναι νά σαρώσουμε ξανά τά μεσαιωνικά ἀδιέξοδα.