Σάν
τσουβάλι στοιβαγμένος σέ μιά αἴθουσα ἀποπνικτική ,
ἀπεγνωσμένα
ψάχνεις νά βρεῖς τήν παιδεία χάσκοντας στό μαυροπίνακα
Ἀναγνωρίζοντας τό δάσκαλο ὡς αὐθεντία
κοπιάζεις ν΄ ἀποστηθίσεις κάθε ἄχρηστη λεπτομέρεια
ἀπό τ'
"ἀξιόπιστα "σχολικά ἐγχειρίδια .
Κοινωνικοποιεῖσαι,
μαθαίνοντας νἀ ὑποτάσσεσαι
καί
νά δίνεις πίστη στούς ἐπαΐοντες λογοκόπους
καί στό
Κυνοβούλιο πού ἄκριτα καλεῖς "ναό τῆς Δημοκρατίας",
ἀγνοῶντας τήν ἐτυμολογία καί τά συνθετικά τής λέξης
"Δημοκρατία".
Μή δυνάμενος νά διακρίνεις τή διαφορά ψυχαγωγίας
καί διασκέδασης,
συνήθισες
ν' ἀναλώνεσαι στά λαϊκότροπα σκουπίδια.
Καίτοι
ἀνιστόρητος και ἀνελλήνιστος ,κομπάζεις
μέ
ὑπερηφάνεια γιά τἀ ἑλληνορθόδοξα ἰδεώδη,
καί παλεύεις νἀ διατηρήσεις ἀνόθευτη τή φυλή σου.
Ἀδιαφορῶντας
παντελῶς γιά τό ὑποθηκευμένο
μέλλον
σου, χασκογελᾶς καί κάνεις τεμενάδες
σ'
ὅσους σέ θέλουν ὑπνωτισμένο κι ἐλεγχόμενο,
κατηγορῶντας
γιά δράση ἀντεθνική,
ὅσους
παλεύουν νἀ σ' ἀφυπνίσουν.
Θλίβομαι
γιἀ τήν κατάντια σου ἀλλοτριωμένε ραγιά,
τά
ὄνειρά σου γλυκά κι ὁ ὕπνος σου μακάριος.
Μά
θά ‘ρθει ἡ ὤρα ξανά νά σηκωθεῖς
στά πόδια σου
καί
μέ τα δυό σου ρωμαλέα χέρια θά συντρίψεις
τ'
ἄψυχο ξόανο πού μονάχος κατασκεύασες
καί μέχρι τώρα λατρεύεις νά ὕπακοῦς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου