Γύρεψα μια ανάσα
για το χαμόγελό σου
και τον ήλιο της Κυριακής.
Άπλωσα τα χέρια μου,
ν' ανταλλάξω το ξίδι
με μια σταγόνα δίκιο.
Όσες ελπίδες είχα σκόρπισαν
με το τέλος του παραμυθιού
κι έμεινα μόνος ως τ΄ αποβαθρο
μπρος στ΄ ακροθαλάσσι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου