Ελατήρια

Βυθισμένοι στις υπομνήσεις,

επαναλαμβάνουμε τα χθεσινά

φθαρμένες σελίδες ανοιγοκλείνουν

-κάνουμε πως τάχα γράφουμε-

μηδενικά χαράσσουμε βιαστικά.



Τεντωμένα ελατήρια της ανίας

νιώθουμε · πλησιάζει το ταβάνι,

θέληση θεού δεν μας βαστά.

Στην οθόνη  ονείρατα παιδικά·

η πόρτα έξαφνα ανοίγει.



Εξερευνητές μύχιας λήθης

ξεγλιστράμε απ' το λυκόφως

της ακοίμητης ρευστότητας.

Λιμάνι ζητάμε να μας πάρει

πέρα, μακριά στην άγνοια.