Διψάμε για ουρανό Μίλτο.
Φτάνει να μην είναι δανεική
η ελάχιστη φλούδα γαλάζιο .
Βυθιζόμαστε λάθρα σε πίνακες
που κατασπάραξαν σιδερένια ράμφη
για να γραπώσουμε πεφταστέρια.
Ανακαλούμε την παρθενική ορμή,
ξεσκίζοντας τ’ αραχνιασμένα ζιζάνια.
Έτσι ξεγελάμε το σαρκοβόρο μηδέν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου