Fragmentum Anaximenis Milesii

Οἷον ἡ ψυχὴ ἡ ἡμετέρα ἀὴρ οὖσα συγκρατεῖ ἡμᾶς, καὶ ὅλον τὸν κόσμον πνεῦμα καὶ ἀὴρ περιέχει.

[(Αέτ. I 3, 4 (D. 278)].

Ὡς Ἔρως κοσμοσείστης  μαίνεται και ταράττει τό ἅπαν

ό λογισμός  παρείσακτος εἰσβολεύς πίπτει ἀναχαιτισθείς.

Θάνατος  Νυκτός υἱός  , φύσει άναζωογονητικός

παραπλανητικά τελεσίδικος ,κρατεῖ τά ἡνία

             ἁρματηλάτης πτερωθείς.

Χωλός Ἥφαιστος δορυφόρος 

πυρφόρος βάναυσος Προμηθεύς

τραντάζει τα ἔργα τῶν θνητῶν ἀήρ βάσανος

 σκοταῖος ἰχνηλάτης Ύπερποντίου Ἀχερουσίας,

          πραματευτής ῥηξικελεύθων βίων.

'Αδήριτη ἀνάσα θεραπενίς Ἀνάσσης Ποιήσεως

 διά τοῦ ἀνέμου διασπαρθεῖσα πανταχοῦ

τονώνει κόσμους ἑρμητικά ὑποφώσκοντες.

-Ἁμαρτάνεις Θαλῆ, τό ἄκτιστον ὕδωρ ἐξατμίζεται

-Μήν κλαίεις τούς νηπίους Ὀδυσσεῦ,

ἦταν  μοιραῖο νά σκιστεῖ  ὀ ἀσκός τοῦ Αἰόλου.