Η αγαπημένη του εξόριστου ποιητή

Είχε το χάρισμα να μιλά μ΄ αρμονικές νότες και χρώματα,

να διαβάζει λέξη-λέξη την ψυχή του εξόριστου ποιητή.

Αναμειγνύοντας στο γλυκό κρασί του νηπενθή φίλτρα,

προσπαθούσε  να κατευνάσει τις αρνητικές σκέψεις του.

Με την παιδική αθωότητα και την απόξενη μελαγχολία της

χάρισε στην τέχνη του αισθητική αρτιότητα και  φαντασία.

Το γλυκό της βλέμμα καρφωμένο στα μάτια  τον ταξίδευε

μακριά δείχνοντάς του  δρόμο για τη μελλούμενη  δόξα.

Όμως η  ευαίσθητη καρδιά από ενδοιασμούς γεμάτη

την έκανε ν΄ αναβάλλει το  ταξίδι της επιστροφής,

ν' αρνείται τη συντροφιά του ποιητή που  η ίδια λύτρωσε.

Τι  κρίμα να πονά μια γυναίκα που αγαπιέται !

Στή ''δημοκρατία" τῶν καιρῶν μας

Ἀπολίθωμα προαιώνια ἐξαφανισμένης δόξης,

τ' ὄνομά σου περιτριγυρισμένο μέ πλούσιες ἐκφράσεις,

κεῖται ἐγχάρακτο σέ πολυσέλιδα  ἱστορικά ἐγχειρίδια.

Μέσῳ ὑπερσύγχρονων μεθόδων προώθησης ,

 σεσημασμένοι χρυσοκάνθαροι σέ πλασάρουν

τάχα  γιά την ἠθικοπλαστική διαμόρφωση τοῦ πλήθους.

'Υπόδειγμα ἀθεράπευτα χαμερποῦς γνώσης,

τ' ὄνομά  σου ἐπαναλαμβανόμενη ἐπῳδός

δουλουπρεποῦς δάσκάλου πού ζητεῖ τή

σιγή τῶν ἄβουλων μαθητῶν του.

Φάσμα τῆς μεγάλης τῶν θεσμῶν πτώσης,

τό  ὀνομά  σου κηλιδώνεται ἀπό τούς γκεμπελίσκους

κι ἀπ’ ὅσους μέ περίσσιο θράσος σ’ ἐπικαλοῦνται

γιά νά καλύψουν τά  συμφέροντα καί τίς ἀνομίες τους.

 Ἐγκλημα τῆς μεγάλης τῶν καιρῶν μας πλάνης

ἀπ΄  τ' ὄνομά  σου αἰώνια νά ξορκίζονται

ὅσοι ἔχουν  μάθει νά  ζοῦν λεύτερα,

ἀρνούμενοι τά  προσχεδιασμένα  μέτρα.