Στον Τ.Π.

Αν η Ποίηση περιορίζεται
σ' αυτό το απεχθές που συναντάμε
στα παραποιητικά κυκλώματα
καλύτερα να σε βρίσκει
-μια και έξω- στο δόξα πατρί
και να σε στέλνει...αδιάβαστο.

Φοιτητικές μνήμες

Κυριακάτικα αρώματα ανέμελου καφέ,
σεργιάνι σε καρυωτακικές παρόδους:
αθέατη Ζάγγλης, Αβίας βιαστική,
κουδούνια που δεν θα χτυπήσω ξανά,
Καλλιπατείρας· θύμισες αδέσποτες γάτες.
Σισύφειες εργασίες, αμείλικτοι χρόνοι βαθμολογητές,
φωτοτυπημένες επαναλήψεις κακογραμμένης ύλης,
στη Σταματάκου να μην πέφτει καρφίτσα,
βορειοελλαδίτικα ιδιώματα, Κύπρος, Λεκανοπέδιο, Θεσσαλία...
Σκιρτήματα, στα παγκάκια φιλιά, «την είδα την ξανθούλα»,
μέτρημα δάκτυλων, δυστοπικό ξεφύλλισμα νουβέλας,
στραπατσάρισμα ιάμβων, πλήκτρα του χθες, ποπ κορν, σουβλάκια,
ΚΥΤΤΑΡΟ, μετρημένα κέρματα για μπουκάλι,
βραχνές φωνές, blues αργόσυρτα, τελετή αποφοίτησης.
Έπειτα, κρασοπότηρα ραγισμένα· Μνήμες που με βαστάξατε εδώ,
σκιά μου γίνεστε στις ίδιες σκονισμένες παρόδους.