Ανεκπλήρωτο ταξίδι στη Λησμονιά

Μακριά απ΄τη σήψη μακριά απ΄την καταχνιά

είπαμε πως θα ταξιδέψουμε!

Στις ηδονές, στον έκλυτο το βίο,

το πιοτό τη ζήση μας χαρίσαμε

Είπαμε πως θα ταξιδέψουμε!

Μακάριο ύπνο λαχταρώντας, απ΄ το σώμα μας κυλήσαμε

σ΄αλαργινούς κόσμους βαθιά στη λησμονιά.

Παρείσακτες μνήμες στ' άβατα χάη ορκιζόμασταν να βυθίσουμε.


Μα οποία θλίψη ! Απατηθήκαμε .

Άταφο τον Ελπήνορα

στην ψυχή μας κουβαλήσαμε,

πλανημένοι από της γνώσης τη θεά

στης σκέψης μια για πάντα τα δεσμά

το εφήμερο του χρόνου μαυρίσαμε.

 Δεν ήρθε λύτρωση καμιά,

 τα πάθη τα μεγάλα λαχταρίσαμε.



Είπαμε πως θα ταξιδέψουμε!

Μα οποία θλίψη ! Απατηθήκαμε.

Μ' όσα μας 'τάξαν, όμως δεν συμβιβαστήκαμε

Κι αυτό αρκεί !