Κέρασμα

Αδειάζουμε

σαν κρασοπότηρα.

Με φόρα μας τσουγκρίζουν,

σπασμένα κομμάτια

πέφτουν στη γη.

Δε μας ξανακολλούν.

Θα κριθούμε

για τα ξερά χείλη

που ευφράνθηκαν,

τα τσακισμένα βλέφαρα

που σφαλίσαν ξέγνοιαστα.