Τη συνάντησα στη Ναυαρίνου.
Έξι χρόνια μετά κατέβηκε
να βρέξει τα πόδια της.
«Να κόψεις το ποτό», είπε,
και για μια νύφη απ’ το χωριό.
«Θυμάσαι καλά»... ψιθύρισα.
«Αχ, καημένε, απάντησε βιαστικά,
«τα νιάτα σου σπατάλησες στα βιβλία,
δε λες να καταλάβεις
πως οι πεθαμένοι δε λησμονούν».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου